Siana była księżniczką małego królestwa. Do czasu, aż zaatakowały wojska Imperium… Tuż przed tym, jak okrutny następca tronu miał ściąć jej głowę, Siana krzyknęła: „Proszę, daruj mi życie!" Zwracając się do księcia, którego piękną twarz pokrywała świeża krew, Siana zapytała: „Czy nie byłabym świetną pokojówką?" I tak została pomocniczą służącą w cesarskim pałacu. Co zaskakujące... Ta praca wyjątkowo jej odpowiadała! Kiedy zamiatała, korytarze lśniły czystością. Ciasto zamieniało się w słodkie ciasteczka. A świeżo wyprana pościel pachniała jak wiosenny poranek! Choć po prostu sumiennie wykonywała swoje obowiązki, z czasem zyskała sympatię samej rodziny królewskiej. „Herbata od ciebie zawsze smakuje najlepiej." „Sama uszyłaś tę suknię? Jest przepiękna." „Chciałabym powierzyć ci wychowanie mojego syna." jednakże nigdy nie miała zamiaru zdobywać serca tego mężczyzny… „Ja też tak czuję." „..." „Też nie potrafię już bez ciebie żyć, Siano." Na dźwięk jego pełnego bólu głosu, Siana zacisnęła oczy. Wasza Wysokość… Ja po prostu chciałam być zwyczajną służącą!