Zostałam wydana za mąż za księcia, którego nazywano potworem. Mówiło się, że już cztery kobiety, z którymi prowadzono rozmowy o jego małżeństwie, zostały znalezione martwe, całe we krwi. Innymi słowy, stałam się żywą ofiarą złożoną temu potworowi. W noc poślubną, przygotowana na śmierć, usłyszałam pomruk przypominający dźwięk wydawany przez dzikie zwierzę. Dźwięk ten rozchodził się z jego gardła. I wtedy wydarzył się cud. Położył głowę na moich kolanach, jakby szukał czułości, a jego broda poruszała się lekko, jakby domagał się głaskania. Z czasem, kiedy nadszedł moment rozstania, chwycił za moje rękawy ze wzrokiem pełnym bólu i błagania. Jego słowa i gesty świadczyły o tym, że nie potrafiłby żyć beze mnie. Poczułam ukłucie w sercu. Najwyraźniej zbyt dobrze oswoiłam tego potwora.