R dereceli bir aşk fantazi romanı dünyasında reenkarne olmuş gibiyim. Ve sadece sıradan bir karakter olarak değil, hayatını çılgın erkek başrolde kaybeden cadı olarak! Neyse ki, ana karakterlerin doğup rollerine girmesine kadar uzun bir 200 yıl var. Artık hayatım yakın bir tehlikede olmadığına göre, ölümden kaçınmanın yollarını aceleyle düşünmeli miyiz? Ancak, “yakın tehlikeden korunmak” için geçireceğim zamanla ilgili çok önemli bir ayrıntıya dikkat etmemiştim. 200 yıl hiçbir şekilde kısa bir bekleme süresi değildi ve erkek başrolün daha genç versiyonu karşıma çıktığında, orijinal romanın olay örgüsünü tamamen unutmuştum! Oh, her neyse, şimdi bu noktaya geldiğine göre, hayatta kalmanın tek yolu, erkek liderliği aklı başında ve istikrarlı bir yetişkine yükseltmektir! Zorba erkek başrolün elinden ölümden kaçınmanın ilk adımı, bu aşırı derecede korkmuş çocuğun hayatını değiştirmektir. “Birdenbire kapınızın eşiğine gelmemin sizin için çok sakıncalı olmalı, üzgünüm. Bana gitmemi söyleyebilirsin, iyi olacağım. ” “Saçmalık. Senin gibi küçük bir çocuktan rahatsızlık duyabilecek birine benziyor muyum? Ayrıca, gitmen söylense bile iyi olacaksın derken neyi kastediyorsun? Geri dönecek bir yerin yok, evlat. ” Küçük çocuk gözyaşlarına boğuldu. “Ah, bu o kadar değil.” Küçük çocuk hıçkırırken cadının kendi kendine düşündüğü buydu.